Turystyczne Mekki Azji

Thamel Marg. Katmandu. Nepal.

Ulicę Thamel Marg, główną ulicę turystycznej dzielnicy Thamel, zna chyba każdy, kto odwiedził stolicę Nepalu, Katmandu. Do nepalskiej mekki wszystkich backpakersów, miłośników starych miast i azjatyckiego chaosu przyciąga głównie bliskość Himalajów.

Thamel to jedna z tych azjatyckich ulic, przy której nie stoją żadne szczególne zabytki, jednak na wyciągnięcie ręki oferuje wszystko, czego turyście potrzeba.  Nic więc dziwnego, że jest najczęściej wybieraną bazą wypadową do dalszej podróży po Nepalu.  Niemal wszystkie taksówki z lotniska kierują się rządkiem prosto na Thamel.

Thamel to dawna dzielnica handlowa, która do dziś nie straciła swojej funkcji i autentyczności. Panująca tam atmosfera jest tak szczególna, że często turyści zostają dłużej niż pierwotnie planowali i rzadko narzekają, jeżeli niekorzystne warunki w górach opóźniają rozpoczęcie himalajskich eskapad.

Oto 10 powodów dlaczego.

 

 

1. Autentyczność, wielobarwność, egzotyka

Kiedy pisaliśmy o atmosferze królującej na tajskiej Khaosan Road w Bangkoku, (artykuł dostępny pod linkiem Khaosan Road) dominantą był luz, bonusem gwarancja dobrej zabawy. Na Thamelu, w nepalskim Katmandu atmosfera jest zgoła inna. To, co najbardziej wabi gości Thamelu to lokalna egzotyka i nieprawdopodobna wręcz feeria otaczających barw.

Thamel za dnia

Na schodkach przed swoimi malutkimi, kolorowymi sklepikami zasiadają poplotkować uśmiechnięci i kolorowi mieszkańcy. Ich sklepiki wyglądają jak garaże – bez okien, z szerokimi na całą frontową ścianę drzwiami. Wykładają próbki swoich towarów przed sklep bezpośrednio na chodniku. Sami siadają obok i uczestniczą w życiu ulicy.

 

 

Wokół licznych, małych świątyń i wysmarowanych czerwonym proszkiem (kunkum) ofiarnych kapliczek, handlarze rozkładają codziennie sterty niezwykle barwnych nepalskich dywaników, chust, ręczników.

 

 

Na chodnikach pojawiają się kosze świeżych, kolorowych warzyw, owoców, przypraw. Gromadzą się przy nich gospodynie domowe, załatwiające codzienne sprawunki.

 

 

Kucharze wystawiają na chodniki gary, palniki i grille, na których przyrządzają przekąski dla głodnych przechodniów. Rzemieślnicy otwierają na oścież drzwi swoich miniaturowych warsztatów, w których naprawiają rowery, szyją ubrania, rzeźbią pamiątki dla turystów.

 

 

Panowie pedałują na rowerowych rikszach, zawożąc dorosłych do pracy, dzieci do szkoły, transportując towary.

Thamel po zmroku

Po zmroku Thamelczycy przenoszą się pod swoje domy w bocznych uliczkach, siedząc często w ciemności lub przy blasku świec. Prąd w Nepalu jest reglamentowany, co oznacza, że potrafi go nie być w gniazdkach godzinami. Za dnia jest bardziej potrzebny do prowadzenia biznesów, w nocy teoretycznie powinno się przecież iść spać. Nie każdego stać na agregat, każdego za to na maślane świeczki. Dzieciaki biegają za ledwo widoczną w ciemnościach piłką. Powoli zamykają się stragany i sklepiki, otwierają kluby i puby, z których na ulice wylewają się dźwięki z muzyką na żywo. Pojawia się coraz więcej podekscytowanych turystów, którzy wracają ze zwiedzania lub z górskich podbojów. Robi się głośno i wesoło.

Wszechobecna autentyczność to największa różnica w stosunku do Khaosan Road w Bangkoku. Na Thamelu roi się od lokalnych twarzy, lokalnych garkuchni, nieskomercjalizowanych sklepików i punktów usługowych, z których korzystają przede wszystkim lokalni mieszkańcy.  Thamel jest znacznie bardziej egzotyczny kulturowo.

 

 

2. Kuchnie z całego świata

W ślad za turystami z całego świata, na Thamel przybyły także ich kuchnie. Można bez problemu zjeść pyszne steki, burgery czy pizzę. Jednak obowiązkowo trzeba spróbować tradycyjnych pierożków momo. To, co prawda, danie kuchni tybetańskiej, jednak, w procesie przenikania się kultur, wsiąkło głęboko w nepalskie menu.

Momo wyglądają jak małe sakiewki z nadzieniem i gorącym wywarem w środku. Występują w wersji gotowanej, pieczonej, czasem dodatkowo zanurzone w gęstych zupach. Dostępne są wersje wegetariańskie i mięsne. Tradycyjnie nadziewa się je mięsem bawolim, wieprzowym lub drobiowym (krowy są w Nepalu  są uważane za święte). Będąc w Nepalu, trzeba koniecznie chociaż raz spróbować nadzienia z lokalnego jaka, czyli krzyżówki zwierząt dzikich z udomowionymi. Hodowane są wysoko w Himalajach. Wyglądają jak długowłose krowy, ale już święte nie są.

 

 

Najlepiej spróbować momo w maleńkich garkuchniach, lub prosto z gara na chodniku. Jednak te w restauracjach też są wyśmienite. W Nepalu naprawdę potrafią robić momo.

 

3. Zakupy

Wzdłuż całej Thamel Marg po obu stronach są maleńkie parterowe sklepiki. Bardzo dobre miejsce na zakup pamiątek.

Najpopularniejsze wśród turystów są śpiewające misy, na których chętnie prezentują swoje umiejętności sprzedawcy. Ich dźwięki, zmieszane z puszczanymi w sklepikach mantrami, dodają ulicy magicznego klimatu. Misy mają różne tony, więc można nawet na nich wygrywać melodyjki.

Inną typową pamiątką są modlitewne młynki, zapisane tekstami mantr. Obracane, zastępują ich recytacje i są efektywniejsze niż odczytywanie ich przez człowieka. Występują w przeróżnych rozmiarach – od malutkich wisiorków, po całkiem spore okazy. Podobną role pełnią modlitewne flagi, zapisane tekstami modlitw. W tym przypadku człowiecze modły zastępuje natura, łopocząc nimi na wietrze. Po powrocie do domu można oprawić każdą w osobną ramę, tworząc ciekawe kompozycje.

 

 

Turyści chętnie kupują też wyroby z wełny jaka, od czapek i szali, po swetry i koce.

Ze względu na główny powód, dlaczego Nepal odwiedza tyle turystów, czyli Himalaje, na Thamelu jest zatrzęsienie sklepów, oferujących właściwie wszystko, co może się przydać na górskich wyprawach i to w całkiem przyzwoitych cenach.

 

 

4. Noclegi

Na Thamelu jest chyba najwięcej homestay, hosteli, hoteli w Katmandu na metr kwadratowy. Są te najtańsze, które nie posiadają własnych agregatów, a wodę w większości podgrzewa się tam elektrycznie. Tak więc trzeba się liczyć z kąpielami w lodowatej wodzie, podczas gdy temperatury za oknem wieczorami mocno spadają. Jeżeli komfort higieny jest ważny, warto sprawdzać w jakich godzinach można będzie wziąć gorący prysznic. Te najtańsze hotele nie posiadają też ogrzewania, a noce bywają bardzo zimne.

Jednak opcji dla wymagających także nie brakuje. Mogą wybierać z ofert eleganckich butikowych hotelików i większych, kilkugwiazdkowych obiektów. Każdy na pewno znajdzie coś dla siebie.

 

5. Lokalizacja

Od słynnego placu królewskiego, Durbar Square, Thamel dzieli jedynie 1,6 kilometra spaceru przez tak niesamowite uliczki starego miasta, że sam spacer jest atrakcją i grzechem by było z niego zrezygnować.

Na samym placu i w okolicy jest tyle atrakcji, że spokojnie można tam spędzić nawet cały dzień.

 

 

Do ghatów kremacyjnych przy Świątyni Pashupatinath  jest nieco ponad 4 kilometry. Więcej, dlaczego warto tam pojechać można przeczytać tutaj

 

Żeby dotrzeć z Thamelu do najsłynniejszej świątyni w Katmandu, Boudhanath Stupa, trzeba pokonać 6 kilometrów. O magii tego miejsca można więcej dowiedzieć się tutaj

 

 

Taksówki na Thamelu, są tanie. Można też umówić się z prywatnym kierowcą na wynajęcie go na całodniowy objazd po kilku atrakcjach za bardzo rozsądne ceny. Konkurencja jest ogromna, więc warto się targować.

 

6. Agencje Turystyczne

W tak turystycznej dzielnicy jak Thamel, agencje turystyczne są oczywistością. Sprzedają usługi transportowe, usługi przewodników po mieście, oraz tych najważniejszych, znających himalajskie trasy, jak własną kieszeń. Ci ostatni mają doświadczenie, znają szerpów i schroniska po drodze. Ich pomoc jest właściwie zawsze niezbędna, szczególnie dla himalajskich nowicjuszy. Himalaje to w końcu nie jest wyprawa z Khaosan Road na górzyste tereny Chiang Mai. Tu, bez ich pomocy, można sobie zmarnować przyjemność wędrówek lub ich nawet nie przetrwać. Przewodnicy przesiadują też często w hotelowych recepcjach, czy knajpkach, w których opowiadają o swoich usługach i planują trasy zainteresowanym zgodnie z możliwościami i oczekiwaniami klienta. Nowicjuszom doradzają, jaki sprzęt będzie potrzebny, a nawet asystują przy jego zakupach.

 

7. Usługi

Na Thamelu oprócz takich oczywistych usług, jak pranie czy naprawianie uszkodzonych ubrań, można na przykład uszyć sobie śpiwór na miarę, co jest szczególnie ważne dla osób, które mają nietypowe gabaryty. Dotyczy to także wyprawowych kurtek, plecaków, spodni. Wystarczy wybrać odpowiedni wzór z katalogu renomowanych marek, następnie krawcy przystępują do dzieła. Dzieła zwieńczone są nawet wyhaftowaniem w odpowiednim miejscu właściwego logo czy nazwy marki. Tak więc można się stać szczęśliwym posiadaczem szytego na miarę North Westa, Jacka Wolfskina, Descente Valena, Deutera czy Fjorda Nansena :D.

 

8. Rozrywka

Na Thamelu rozrywek nie brakuje. Jest wiele pubów i klubów z muzyką na żywo, grającą popularne, światowe covery. Są całkiem przyzwoite kluby, są podejrzane speluny, z których bucha papierosowy dym, pomieszany z zapachem marihuany. Jest ich znacznie mniej niż na Khaosan Road i siatką jej satelitarnych uliczek, jednak zapotrzebowanie jest również mniejsze. Ludzie przyjeżdżają tu głównie na górskie trekkingi, więc muszą mieć kondycje i być wyspani. W przeciwieństwie do Khaosan Road zabawa nie jest tu priorytetem.

 

9. Nepalska Egzotyka

Na Thamelu egzotyczna jest nie tylko opisana wyżej atmosfera, sposób funkcjonowania Nepalczyków, ich egzotyczne obyczaje obrządki, miłość do kolorów. Tam egzotyczna jest też osobowość mieszkańców.

Są cisi, nie są nachalni, w większości uczciwi. Zachodni turysta nie jest zaczepiany co chwilę przez sprzedawcę oferującego mydło, widło i powidło. Nikt nie naprzykrza się z ofertami wycieczek, kiedy akurat je się kolację. Lubią częstować, nie naciągają. Bardzo nietypowe jak na Azję, gdzie traktuje się zachodniego turystę jak chodzące worki z pieniędzmi.

W centrum stolicy kraju, najbardziej turystycznej ulicy i jej okolic, postronni ludzie pomagają wycenić usługę czy produkt. Sami usługodawcy polecają swoich konkurentów wierząc, że karma wróci. Tego od Nepalczyków powinna uczyć się, między innymi, Tajlandia. Przechadzając się po Khaosan Road, zachodni turysta nie ma szans nie być zaczepionym przez naganiacza klubu czy restauracji, sprzedawcy niepotrzebnych mu towarów czy usług. Nie działa 10 razy powtórzone 'No, thank you’.

Na Thamelu każdy zajmuje się sobą. Poproszony, pomoże. Nie poproszony, przejdzie obok. Przewrotnie ujmując temat, Thamel jest egzotyczny też jak na turystycznie popularne miejsca w Azji. Oby nigdy Thamel nie przekształcił się w tej kategorii w Khaosan Road.

 

10. Nowe Znajomości

Do Katmandu przyjeżdżają ludzie, których łączy przede wszystkim jedna pasja: góry. Zawężając: wysokie góry. Jeszcze konkretniej: Himalaje.  Prawdopodobieństwo nie zanudzenia interlokutora i wspólnego zaangażowania w rozmowy z poznanymi w podróży ludźmi sięga niemal  100%. A nic tak nie zbliża ludzi jak wspólne pasje.

Porównując sytuacje do doświadczeń z Khaosan Road, zainteresowania są tam znacznie bardziej rozproszone. To trochę jak na Gdyńskich Kolosach. Ci, którzy przyjdą na dzień wspinaczkowy, pewnie nie przyjdą na żeglarski. Ci, którzy uwielbiają Amerykę, pewnie będą mniej zainteresowani prelekcjami o Azji. Ci, co wolą nurkowanie wśród raf koralowych, nie koniecznie zaangażują się dyskusje o zimnych Himalajach.  To tylko to zwykłe prawdopodobieństwo. Prawdziwi globtroterzy będą chcieli porozmawiać i posłuchać o wszystkim. Ale takich jest niewielu.

Tak czy owak, znalezienie partnera do wspólnej wyprawy w Himalaje na Thamelu nie powinno być dużym wyzwaniem.

 

 

Te wszystkie atrakcje ulicy i okolic Thamel można zobaczyć na tle walących się lekko, kamieniczek, doświadczanych częstymi tu trzęsieniami ziemi. Fotografowie malowniczych scen i niebanalnych kompozycji mają temat do ciekawego zdjęcia właściwie na każdym kroku. Najpiękniejsze będą te z Nepalczykami w roli głównej. Nepalczycy są uduchowieni, kolorowi, niesamowici.

W dzielnicy Thamel jest barwnie, chaotycznie, magicznie, autentycznie. Właśnie taką Azję lubimy najbardziej.

Więcej o naszych doświadczeniach z wizyty w Nepalu można przeczytać tutaj.

Treść