‘Świat jest księgą. Kto nie podróżuje, przeczytał tylko jedną stronę’. To bardzo znana sentencja autorstwa świętego Augustyna z Hippony, powszechnie uznawana za slogan. Slogan, zgodnie ze słownikową definicją, to ‘spowszedniały, górnolotny frazes’. Podążając dalej za słownikiem frazes to ‘wyszukane powiedzenie, pozbawione głębszego sensu’. W takim razie czym jest sens? Słownik języka polskiego twierdzi, że sens to ‘właściwe, zgodne z prawidłowym myśleniem lub rozsądkiem znaczenie czegoś’. To coś, to w tym przypadku podróżowanie. Spróbujemy udowodnić, że podróżowanie ma głęboki sens, wspomaga prawidłowe myślenie i ma ogromne znaczenie dla naszego rozwoju. Wybraliśmy dziesięć powodów, dlaczego warto podróżować, chociaż naszym zdaniem jest ich znacznie więcej.

 

Powód pierwszy. Oderwanie się od codziennych obowiązków

Według wyników ankiety, przeprowadzonej przez biuro Virtuoso Luxe, 44% respondentów twierdzi, że podróżuje, żeby uciec od obowiązków. Spędzenie urlopu w domu to nienajlepszy pomysł. Chociaż zawodowe wyzwania i związany z nimi stres chwilowo przestaną dokuczać, zawsze znajdzie się coś do sprzątnięcia, wyprania, ugotowania. Listonosz przyniesie kolejny rachunek, do drzwi zapuka nieproszony gość. Podróże eliminują takie zmartwienia. Cieknący kran to problem obsługi hotelu, o poranną kawę zadba restauracja. Najtrudniejsze decyzje, jakie trzeba podjąć, to co wybrać na kolację z podanego pod nos menu, pójść na spacer w prawo, czy w lewo, a może poleżakować z książką? Jeżeli takie dylematy rozwiązuje się na dodatek w pięknych okolicznościach przyrody, relaksującym otoczeniu i słonecznej aurze, to pozostaje już tylko ‘carpe diem’ – ‘korzystać z dnia’, korzystać z życia.

Zapytajcie swojego lekarza, czy oderwanie się od codziennych stresów jest rozsądne. Jeżeli odpowie, że Wam zaszkodzi, lepiej zmieńcie lekarza.

 

 

Powód drugi. Oderwanie się od rutyny

Pobudka we własnym łóżku, kąpiel w swojej łazience, zakupy w tym samym sklepie, codziennie ta sama droga do pracy, serial lub wieczór w Internecie, od czasu do czasu wypad na siłownię, spacer po okolicy lub drink z przyjaciółmi. Oswojony, powtarzalny schemat często sprawia, że ogarnia nas apatia. W podróży ciężko o schematy. Zmuszają do przerwania rutyny, wyjścia poza strefę komfortu, a jak stwierdził kiedyś Neale Donald Walsch, to tam dzieje się magia.

Inne otoczenie, nowi ludzie, nieznane ścieżki – wszystko to wiąże się z nowymi wyzwaniami. Musimy odnaleźć nieznaną drogę do celu. Porozumieć się z ludźmi, którzy często nie mówią w żadnym wspólnie znanym języku. W podróży znacznie chętniej pokonujemy własne traumy. Wsiadamy do kolejki wysokogórskiej, pomimo lęku wysokości. Odważamy się spędzić noc pod wiatą w dżungli pełnej dzikich stworzeń, podczas gdy w domu wpadamy w panikę na widok niegroźnego pająka. Godzinami w pocie czoła wspinamy się na szczyty, natomiast na co dzień szczytem wysiłku jest godzina spędzona na siłowni.

Wyzwania w życiu stawiać sobie można różne, jednak te podróżnicze są niebanalne, różnorodne, pouczające, ciekawe i, najczęściej, przyjemne. Podejmowanie ich dodaje nam pewności siebie, poprawia samoocenę, sprawia, że jesteśmy szczęśliwsi. Zwycięstwa nad nimi już zawsze będą przypominać, czego dokonaliśmy i jak dużo jesteśmy warci.

Każde podróżnicze wyzwanie jest synonimem czytania ‘kolejnej strony’.

 

 

Powód trzeci. Podładowanie baterii słonecznych

Ponad 80% podróżujących respondentów przyznaje, że podróżowanie zdecydowanie poprawia ich nastrój i nastawienie do życia, jeżeli odbywa się w ciepłym klimacie. Istnieją badania naukowe potwierdzające, że dorastanie w temperaturach powyżej 22 stopni Celsiusa ma pozytywny wpływ na umiejętności socjalizacji z otoczeniem, stabilizację emocjonalną i pogodę ducha. Przebywając w miejscach, gdzie otacza nas słońce i wysokie temperatury, jesteśmy bardziej otwarci na nowe doświadczenia, przyjaźni i bardziej tolerancyjni (źródło: badania przeprowadzone przez psychologów dla Nature Human Behaviour). Lubimy wrócić z urlopu ze skórą spaloną na mahoń, z kolorowymi zdjęciami, doświetlonymi promieniami słońca, z poziomem endorfin wystarczającym, by uśmiech nie schodził nam z twarzy jeszcze przez długie tygodnie.

Wróciliście pełni energii, uśmiechnięci, gotowi do działania? Właśnie przewróciliście kartkę, natomiast Wasz umysł jest otwarty na przeczytanie kolejnej strony.

 

 

Powód czwarty. Chęć przeżycia przygody

Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN, przygoda to ‘niezwykłe zdarzenie spotykające kogoś, odbiegające od zwykłego trybu życia tej osoby’. Podróż to więc właściwie synonim przygody. Nigdy nie jest do końca przewidywalna, obfituje w ekscytujące zdarzenia, lecz przede wszystkim nie występuje w codzienny trybie. Trzeba wyjechać nad ciepłe morze, żeby dać nura między koralowe rafy i dać się zaskoczyć towarzystwem kolorowych ryb, zadziwiających kształtami i kolorami.

 

 

Poczuć potęgę starożytnego khmerskiego imperium, Angkoru, można tylko spacerując między jego budowlami, wyłaniającymi się niespodziewanie z gęstej dżungli, która na setki lat odebrała ludzkości ten klejnot. Ziejącego czarnym dymem wulkanu nie da się zobaczyć z własnego okna. O takich przygodach opowiada się potem z wypiekami na twarzy. Sprawiają, że czujemy się wyjątkowi, ponieważ BYLIŚMY TAM i ZROBILIŚMY TO! PRZECZYTALIŚMY KOLEJNE STRONY KSIĘGI ŚWIATA!

 

 

Powód piąty. Kolekcjonowanie doznań

Przygodom zawsze towarzyszą wyjątkowe doznania. Jednak na podróż składają się też zwykłe czynności, jak posiłki, transport, codzienna dawka ruchu lub wieczorny film. Podróż może sprawić, że nawet te, z pozoru, banalne czynności będą wyjątkowe.

Trzeba coś zjeść

Lubicie tajską kuchnie? Więc na pewno macie swoją ulubioną restauracje w mieście. Jednak kolacja w niej nigdy nie dorówna kolacji w ulicznej garkuchni w Bangkoku. Bynajmniej nie chodzi o cenę, smak i jakość produktów czy umiejętności kucharzy. O wyjątkowości doznania stanowią towarzyszące posiłkowi zapachy, obrazy, dźwięki. Zamiast stolika w przytulnym wnętrzu będzie towarzyszyć Wam Tajka stojącą w oparach potraw, smażonych w stojącym na ulicy woku. Zamiast nastrojowej muzyki usłyszycie skrzyp kół wózków z warzywami, popychanych przez ulicznych sprzedawców; szelest pomarańczowych szat przemykających obok bosych mnichów buddyjskich; gwar i harmider tajskich uliczek. Dodajmy do tego zapach kadzidełek z pobliskiej kapliczki, zmieszany z zapachami grillowanych na straganie obok satay, miękkie światło płonących nad głowami papierowych lampionów i uśmiechnięte od ucha do ucha buzie Tajów. Danie może smakować tak samo jak w restauracji w Waszym mieście, jednak atmosfery Bangkoku nie da się tam odtworzyć.

 

 

Trzeba gdzieś dojechać

Jeździcie w Polsce rowerem lub skuterem? Spróbujcie tego w Azji, ponieważ ten wyjątkowy dreszczyk emocji, po włączeniu się do ruchu drogowego, da się poczuć tylko tam. Otoczą Was dziesiątki rowerów, skuterków, poruszających się pod prąd, w poprzek, wciskających się na zapałkę, zatrzymujących znienacka po środku drogi. Podróżują na nich kilkuosobowe rodziny z gromadkami małych dzieci. Te, które nie zmieściły się na siodełku, stoją na podnóżku między kierownicą a silnikiem, pod warunkiem, że nie siedzi tam akurat pies lub nie są transportowane pakunki.

Zobaczycie przymocowane do bagażników gigantyczne stosy przeróżnych towarów: plastikowych wiader, tajemniczych kartonów, butli z gazem, worków z warzywami. Konstrukcje, wystrzelają pionowo w górę, zaprzeczając tym samym prawom grawitacji i możliwości utrzymania równowagi przez kierowcę. Jednak jadą! Do innych przywiązane są żywe świnie lub wiszące głowami w dół kury. Kozy owijane są niczym żywe szale wokół szyi kierowcy, z nóżkami związanymi sznurkiem pod brodą. Jeżeli dodać do tego nieustanne trąbienie klaksonów i zapach spalin, zmieszany ze sprzedawanymi przy drodze durianami, mieszanka doznań, staje się wybuchowa. Zwykły przejazd z punktu A do punktu B staje się prawdziwą przygodą.

 

 

Trzeba się zrelaksować

Regularnie chodzicie na basen? Bardzo słusznie. Pływanie to najzdrowsza forma ruchu. Właściwie większość basenów niczym się od siebie nie różni, ale nie ten. Basen na 57 piętrze hotelu Marina Bay Sands z widokiem na nowoczesny, zbudowany zgodnie z zasadami Feng Shui Singapur jest wyjątkowy. Odnosi się wrażenie, że za moment wylejemy się razem z wodą nad niewidoczną krawędzią basenu na położone 340 metrów niżej miasto. Emocje gwarantowane. No i ten widok – bezcenne!

 

 

A może wieczorny film przed snem? Liczycie na spokojny seans w pobliskim kinie? Jeżeli jesteście w Indiach, to nic z tego. Przed seansem publiczność wstaje i odśpiewuje wspólnie hymn. Podczas seansu dyskutuje z aktorami, głośno wyraża swoje opinie na temat ich kwestii. Oburzona zachowaniem aktorów, wstaje, krzyczy, gestykuluje żywiołowo, wygrażając aktorom pięściami. Jeżeli pochwala, to co robią, bije brawo. Zanosi się śmiechem w najbardziej nieoczekiwanych momentach. Dorośli Hindusi reagują na filmową fabułę tak emocjonalnie, jak reagują małe dzieci na teatralnych porankach, które wierzą, że to, co widzą na scenie, dzieje się naprawdę. Cisza obowiązująca w naszych kinach i gwar panujący w tych indyjskich, to dwa zupełnie inne światy, które początkowo wprowadzają w osłupienie, potem już tylko śmieszą, na koniec powszednieją, jednak i tak ciężko się skupić na czytaniu napisów. Całość doznania zdecydowanie wyjątkowa.

Takich ‘stron’ nie da się ‘przeczytać’ bez opuszczenia własnego podwórka. Te ‘strony’ dostępne są tylko dla tych, którzy podróżują.

 

 

Powód szósty. Zawarcie nowych przyjaźni

W podróży poznajemy nowych ludzi, nierzadko przyjaciół na całe życie. Powód jest banalny: podróżnicy są zwykle bardziej otwarci na zawieranie nowych znajomości, ponieważ są akurat oderwani od rodziny i ‘starych’ przyjaciół. Nawet na zakopiańskich szlakach witamy uprzejmym ‘dzień dobry’ mijających nas turystów, dosiadamy się do ‘obcych’ w schroniskach, żeby wspólnie wypić gorącą herbatę i rozmowa jakoś sama się rozpoczyna. Zawieraniu znajomości sprzyja również fakt, że podróżników łączy ich to samo, podróżnicze hobby, więc znacznie łatwiej znaleźć wspólne tematy do rozmów. Dodatkowo podróżują zwykle ludzie niebanalni, ciekawi świata, inspirujący, dlatego chętnie się ich słucha, a oni chętnie opowiadają. Podróżnicze przyjaźnie mogą wystarczyć jedynie na jeden wieczór, jednak często wystarczają też na kolejne, wspólne podróże, a nawet na miłość.

Czytacie ciągle tą samą stronę, a może właśnie ją skończyliście i chcieli byście przeczytać coś nowego? Nie ma lepszego sposobu niż podróże.

 

 

Powód siódmy. Empiryczne zdobywanie wiedzy

Podróże kształcą – kolejny, stary jak świat, wyświechtany slogan, aczkolwiek ciągle aktualny. Widząc coś na własne oczy, czując wszystkimi zmysłami, wchłaniamy wiedzę znacznie skutecznej, niż pozyskując ją z książek czy filmów. Towarzyszące doznaniu emocje wzmacniają zapamiętywanie. W rezultacie, nasz mózg zachowuje holistyczną informację w pamięci na bardzo, bardzo długo, jeśli nie na zawsze.

W podróży można poznać nowy język, nauczyć się gotować lokalne potrawy, spróbować sił w lokalnie uprawianych sportach; zobaczyć, jak rosną owoce, warzywa czy przyprawy, znane Wam do tej pory tylko z półek supermarketu. Lista możliwości jest właściwie nieograniczona.

 

 

Nie lubicie uczyć się historii? Gwarantujemy, że po odwiedzinach na Polach Śmierci i w więzieniu S-21 krwawa historia rządów Pol Pota w Kambodży zostanie z Wami na zawsze. Po wizycie na polach minowych i instytucie MAG w Laosie, wietnamskim muzeum II Wojny Światowej, muzeum Bomby Atomowej w Hiroszimie lub Nagasaki historia amerykańskiej agresji w Azji stanie się klarowna i zrozumiała.

 

 

Warto na własne oczy zobaczyć sterty śmieci na rajskich plażach, żeby zmodyfikować swoje podejście do ich segregacji, recyclingu, a nawet zakupów.

 

 

Żaden podręcznik geografii nie opisze lepiej fauny i flory danego miejsca niż nasze własne wspomnienia z podróży przez góry, lasy, pola uprawne, wulkany, miasta, wsie, rzeki, jeziora, oceany, jaskinie. Nawet krótka wizyta wystarczy, żeby zapamiętać jaka religia dominuje w odwiedzonym kraju, jakie święta, obrzędy, rytuały są praktykowane, czym charakteryzują się miejsca kultu oraz jego wyznawcy.

 

 

Podróże czynią z podróżników erudytów. ‘Byłem, widziałem na własne oczy, wiem’ – to atuty nie do podważenia w każdej dyskusji.

Metafora Augustyna, przedstawiająca świat jako otwartą księgę, jest właściwie synonimem edukacji przez podróżowanie.

 

Powód ósmy. Poszerzenie horyzontów

Spotkania z ludźmi z krwi i kości, którzy wierzą w innego boga, prowadzą inny styl życia, mają odmienne poglądy, są dyskryminowani ze względu na kolor skóry lub urodzili się w niewłaściwym miejscu i czasie, otwierają umysły i uczą tolerancji.

 

 

Uważacie, że wszyscy muzułmanie to terroryści? Porozmawiajcie z uchodźcami plemienia Rohinga, mieszkającymi w brezentowych, wielorodzinnych namiotach w obozie dla uchodźców w Bangladeszu. Birmańscy oprawcy okrucieństwem zmusili ich do ucieczki, zagrabili cały dobytek, tylko dlatego, że wierzą w innego Boga. W obcym kraju traktowani są jak ludzie drugiej kategorii bez perspektyw na znalezienie pracy.

 

 

A może wierzycie, że biała rasa jest nadrzędna nad wszystkimi innymi? Jedźcie do indyjskich slumsów, gdzie wyższe kasty upchnęły najniższą kastę Dalitów. Zobaczycie ekstremalne ubóstwo, malutkie dzieci śpiące na ulicy, wychudzone twarze w łachmanach. Oni nie dostaną dobrej pracy. Dalitom wolno wykonywać tylko ‘brudne’ czynności, więc najczęściej pucują buty, piorą ubrania, czyszczą ubikacje. W ten sposób nie zarobią wystarczająco dużo, żeby wyrwać się ze szponów biedy. Dalej uważacie, że zasłużyli na taki los, tylko dlatego, że mają ciemniejszy kolor skóry?

 

 

Kolą Was w oczy homoseksualne związki? Jeżeli spędzilibyście kilka dni w towarzystwie dwóch przesympatycznych tatusiów, którzy zaadoptowali trójkę sierot po przejściach, zapewniając im dom i  przyszłość, na którą nie miałby szans, otaczając prawdziwą miłością i rodzinnym ciepłem. Dalej gardzilibyście jednopłciowymi małżeństwami?

Tolerancja a strach

Boimy się tego, czego nie znamy. Media jedynie pogłębiają ten strach żywiąc się przede wszystkim sensacją i potwornościami. Dobro jest nudne, słabo się sprzedaje. W podróży mamy możliwość osobiście obcować z wyznawcami innych religii, przedstawicielami innych ras i orientacji. Przekonać się, że pomimo tego, że są inni, są wspaniałymi ludźmi, prowadzą przyzwoite życie, są dobrymi członkami lokalnych społeczności. A może nawet zechcecie komuś pomóc? Pamiętajcie, karma wraca.

Za czasów Augustyna nie było Internetu czy telewizji, więc podróżowanie było najlepszą formą poszerzania horyzontów. Za naszych czasów otoczeni jesteśmy płynącą zewsząd propagandą i manipulatorami, którzy podsuwają nam do przeczytania tylko wybierane przez nich ‘strony’. Siedząc przed telewizorem i czytając napisane przez innych artykuły, nie czytamy kolejnych swoich ‘stron’. Czytamy ‘strony’ innych samemu pozostając ciągle na tej samej.

 

Powód dziewiąty. Zmiana perspektywy z jakiej patrzymy na własne życie

Są tacy, którzy kochają swoją pracę, swoje cztery kąty, obowiązki, nieustanny kontakt z rodziną i przyjaciółmi. Nie lubią opuszczać swojego świata, odrywać się od swojej rutyny, nie mają od czego uciekać. Tylko, jak ktoś kiedyś powiedział: ‘podróżujemy nie po to, żeby uciec od życia, ale żeby życie nam nie uciekło’. Być może właśnie Wam ucieka, tylko nie zdajecie sobie z tego sprawy.

Oderwani od swojej lodówki, spróbujecie nowych, smaków. Oderwani od ulubionego fotela, przyjrzycie się innym stylom życia, innym ludziom, nowym krajobrazom. Niektórzy jeszcze bardziej docenią to, co posiadają, jak żyją, jakimi ludźmi otaczają się na co dzień. I chociaż po powrocie stwierdzicie że ‘wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej’ i z ochotą wstaniecie w poniedziałek do pracy, to wrócicie bogatsi o nowe doświadczenia, a przede wszystkim o bardzo cenne przekonanie, że znajdujecie się na właściwym miejscu i nie chcecie robić w życiu nic innego.

Może się jednak zdarzyć inaczej. Patrząc na swoje życie z innej perspektywy, dojdziecie do wniosku, że wykonywana przez Was praca nie jest tą wymarzoną, postawicie sobie nowe cele, zmienicie nawyki żywieniowe, odkryjecie nowe pasje i przestaniecie odkładać marzenia na później, ryzykując, że owe ‘później’ może nigdy nie nadejść. Możecie pozazdrościć innym luksusu, podjąć decyzje o inwestycji w nowe kwalifikacje i lepszą pracę. Możecie przekonać się, że chcecie żyć inaczej niż stereotypowo: praca pięć dni w tygodniu, od 8.00 do 16.00 i limit 26 dni urlopu rocznie. Założycie własną firmę lub wyjedziecie ratować afrykańskie słonie. Podróże otwierają oczy na przeróżne sytuacje.

Zdobycie takich doświadczeń, to z pewnością przewrócona i przeczytana kolejna strona życia

 

 

Powód dziesiąty. Refleksje nad własnymi wyborami

Podróże mają moc nie tylko edukacyjną, ale także terapeutyczną. Często, pomimo odnoszonych sukcesów, zgromadzonego majątku, pozornie idealnego życia, nie czujemy się szczęśliwi. Tak czuła się bohaterka książki i filmu z Julią Roberts w roli głównej, ‘Jedz, módl się, kochaj’. Amerykanka postanowiła wyjechać w podróż po Europie i Azji, w poszukiwaniu prawdziwej siebie i swojej ‘rysy na szkle’. Zakochuje się we włoskiej kuchni, modli się w indyjskim aszramie, aby w końcu odnaleźć swoje miejsce na ziemi w Indonezji. Fikcja? Niekoniecznie. Podczas naszych podróży poznaliśmy wiele takich osób.

Refleksja nad cywilizacją

W obecnych czasach ludzie spędzają coraz więcej godzin w pracy, a nawet zabierają pracę do domu. Chcą się wykazać, być lepsi niż inni, awansować. Śpią coraz mniej, jedzą byle co w biegu, żyją w ciągłym stresie, wszystko ich irytuje. Po pracy są już tak zmęczeni, że nie mają siły na spotkania z przyjaciółmi i rodziną. Nagrodą są coraz większe kwoty zasilające konto. Kupują coraz większe mieszkania, coraz droższe samochody, markowe ubrania. To namacalny dowód życiowego sukcesu. Obrastają w przedmioty, które są zbędne, a co gorsza, za chwile zostaną wymienione na nowe, przyczyniając się do zaśmiecania Ziemi.

Brzmi znajomo? Spróbujcie spędzić kilka chwil ze szczęśliwą rodziną w chatce krytej liśćmi bananowca, której dobytek można by zmieścić w jednej walizce. Podejrzyjcie wielopokoleniowe rodziny jedzące wspólnie skromne posiłki. Kiedy taki ostatnio jedliście? W  wigilię Bożego Narodzenia? Przejdźcie się po uliczkach pełnych plotkujących wesoło sąsiadek. Dołączcie do grających w planszówki sąsiadów. Pograjcie w piłkę skleconą z puszek po coca-coli z umorusanymi dzieciakami na ulicy. Refleksja nasuwa się sama: można żyć powoli, bez stresu, wśród bliskich. Są jeszcze miejsca na ziemi, gdzie nie umiera się na raka czy zawał serca.

Pojedźcie do Japonii, gdzie pracuje się tak dużo, że czasem nie ma czasu wrócić do domu. Śpi się w biurze lub w hotelach kapsułowych w pobliżu, żeby od rana być gotowym do pracy. W metrze Japończycy zasypiają nawet na stojąco. Mają w swoim słowniku słowo ‘karoshi’, oznaczające śmierć z przepracowania, która w Japonii wcale nie jest rzadkością. Warto się zastanowić, ile Wam do ‘karoshi’ brakuje.

 

 

Refleksja nad wybraną drogą

Wielu ludzi żyje, by spełniać oczekiwania innych. Rodziców, partnerów, społeczeństwa, przełożonych. Idą na studia, po których mają większe szanse na zdobycie intratnej pracy, zamiast na te zgodne z zainteresowaniami. Na hobby też można zarabiać, a tylko to co robi się z prawdziwą pasją, będzie zrobione na 100%.

Refleksja nad źródłem szczęścia

W podróży zostawiacie to wszystko za sobą. To czas, żeby zwolnić, wyciszyć się, lepiej poznać siebie,  zrewidować własne potrzeby. Pakujecie tylko najwygodniejsze ubrania i nagle okazuje się, że można przez pół roku chodzić w tym samych ciuchach. Zamiast czterech zabranych par butów, wystarczają naprawdę dwie. Telewizor nie został włączony ani razu. Okazuje się, że wcale nie potrzebujecie większego mieszkania, najnowszego modelu samochodu, kolejnej torebki. Dajecie sobie świetnie radę bez nowych poduszek, nowej lampy, markowej porcelany. Kawa ze zwykłego kubka smakuje tak samo jak z filiżanki Villeroy&Boch.

 

 

Pięknie tą pułapkę opisał Dalajlama, który na pytanie, co go najbardziej zadziwia na świecie, odpowiedział: ‘Człowiek. Bo poświęca swoje zdrowie, by zarabiać pieniądze, następnie zaś poświęca pieniądze, by odzyskać zdrowie. Oprócz tego, jest tak zaniepokojony swoją przyszłością, że nie cieszy się z teraźniejszości. W rezultacie nie żyje ani w teraźniejszości, ani w przyszłości; żyje tak, jakby nigdy nie miał umrzeć, po czym umiera, tak na prawdę nie żyjąc.’

Augustyn pewnie by dodał, że gdyby nie podróże i styczność z tyloma różnymi wierzeniami, ludźmi, miejscami, nigdy nie stałby się tym, kim się stał, czyli wielkim filozofem.

 

 

 

Prezent

Podróż to najlepszy z możliwych prezentów, który można ofiarować sobie i bliskim. Zamiast kolejnego niepotrzebnego przedmiotu czy kwiatów, które prędzej czy później wylądują w śmietniku, warto zafundować doznania. Przywiezione wspomnienia pozostaną tematem do rozmów na długie lata. Zdobyta wiedza uczyni mądrzejszym na zawsze.

Jeżeli powyższe powody jeszcze nie przekonały Was, że warto podróżować, skontaktujcie się z nami lub wypełnijcie ankietę, wtedy my się z Wami skontaktujemy. W głowie mamy jeszcze dziesiątki argumentów, żeby jak najszybciej wyruszyć w drogę.

Pamiętajcie, że ’podróżowanie to jedyna rzecz, na którą wydajemy pieniądze i stajemy się bogatsi’ (autor myśli nieznany)

 

 

Zmieńcie na chwilę perspektywę, wybierzcie podróż TUTAJ i przekonajcie się, czy życie Wam nie ucieka.

A może macie swoje własne przemyślenia na temat podróżowania, którymi chcecie się podzielić? Zapraszamy do komentowania.