Kobieta potrafi! MAGiczne laotańskie bohaterki

Ubierają codziennie ciężkie buty, wkładają kombinezony z emblematem czaszki i dwóch skrzyżowanych kości, biorą pod pachę detektory metalu a w małe ręce łopaty i wyruszają ‘ratować życie i budować przyszłość’ swojego kraju: laotańskie kobiety pracujące dla MAG czyli Mines Advisory Group (Grupa Doractwa Minowego).

 

Najpierw wyznaczają sznurkami długie pasy ziemi półmetrowej szerokości, następnie w wielkim skupieniu, nasłuchując sygnału detektora, sprawdzają każdy centymetr gruntu. Jeżeli usłyszą sygnał dźwiękowy ostrożnie wykopują metal i oceniają, czy jest to niewybuch czy tylko zwykły złom.

Niewybuchy oznaczają czerwonymi palikami. Wrócą po nie na koniec dnia, zapakują do detonacyjnego pojemnika lub obłożą workami z piaskiem, rozwiną 300 metrów elektrycznego kabla i, po upewnieniu się, że ludność znajduje się w bezpiecznej odległości, nacisną przycisk. W taki sposób obywają się codziennie kontrolowane wybuchy amerykańskich bomb w Laosie.

Dlaczego taką ciężką i niebezpieczną pracę wykonują kobiety?

Wcale nie dlatego, że mają lepszy słuch czy wyczucie niż mężczyźni. To filozofia organizacji MAG, która postanowiła aktywizować kobiety tradycyjnie nie mające w swoim kraju nic do powiedzenia. Laotańska kobieta z definicji powinna siedzieć w domu i zza pleców męża wspierać go w utrzymaniu rodziny. Ponad 50% kobiet w Laosie nie potrafi czytać ani pisać, nigdy same nie zarobiły ani grosza.

MAG wyposaża kobiety w wartościowe szkolenia od technicznej detonacji bomb, pomoc medyczną, prowadzenie ciężarówek aż po umiejętności zarządzania pracą zespołu i przejęcie odpowiedzialności za swoje menedżerskie decyzje.

Status kobiety zatrudnionej w MAG bardzo wzrasta wśród lokalnych społeczności. Zarabiają pieniądze, często pierwsze w ich życiu, są bohaterkami narodowymi i stają się żywym przykładem dla młodszych pokoleń kobiet.

Pierwszeństwo w zatrudnieniu w MAG mają kobiety, które straciły mężów, braci, ojców w wyniku wybuchu niewypału a tym samym straciły swoje źródła utrzymania.

 

 

Ostatnia amerykańska bomba spadła na Laos w 1973 roku jednak od tamtej pory wojna wietnamska ciągle zbiera czarne żniwo w tym kraju. Ponad 20 tysięcy ludzi zginęło lub zostało kalekami w wyniku kontaktu z niewybuchem. Wystarczy uderzyć łopatą nie w to miejsce co trzeba na zbombardowanym polu, rozpalić ognisko w mroźny wieczór nad niewybuchem, czy skusić się na 2000 Kip za sprzedaż kilograma znalezionego złomu.

Częstymi ofiarami są też dzieci dla których kuliste, żółte bomby wielkości piłki tenisowej są kuszącą zabawką.

Kilka smutnych faktów obrazujących obecną sytuację Laosu.

Laos to najintensywniej bombardowany kraj w historii. W akcji CIA, mającej na celu odcięcie północnego Wietnamu od posiłków i wsparcia Chin, USA przez 9 lat (1964 – 1973) w 580 tysiącach ściśle tajnych misji bombardowych zrzuciło na Laos  ponad 2 miliony ton ładunków wybuchowych.

Oznacza to średnio jedną bombę zrzucaną co 8 minut, 24 godziny na dobę przez 9 lat; jedna tonę ładunku na jednego mieszkańca.

Szacuje się, że 30% tych ładunków nie wybuchło i do dziś nie zostało zdetonowanych.

Od 1964 roku w wyniku kontaktu z niewybuchami zginęło ponad 50 tysięcy ludzi. Ponad 90% ofiar to cywile.

Od 1994 MAGiczne kobiety oczyszczają metr po metrze swojej ojczyzny. Najświeższe statystyki ich osiągnięć można sprawdzić na stronie MAG.

Imponujące! Jednak w tym tempie oczyszczanie Laosu zajmie jeszcze jakieś 150 lat. Można pomóc wpłacając fundusze na ich konto: zatrudnią więcej kobiet, które pomogą rolnikom pozyskać więcej bezpiecznej ziemi do utrzymania swoich rodzin i godniejszego bytowania.

Czy podróżowanie po Laosie jest bezpieczne?

Jest! Wystarczy trzymać się dróg – skoro zostały zbudowane, oznacza to, że teren został już oczyszczony i zagrożenia nie ma.

Na niesamowitej Równinie Dzbanów są specjalne oznaczenia, gdzie można bezpiecznie postawić stopę.

 

 

W Phonsavanh koniecznie trzeba odwiedzić centrum MAG i dowiedzieć się więcej o bombowej historii tego kraju.

 

Górzysty, sielski i malowniczy Laos jest na pewno warty podróży.

 

Przeczytaj naszą relację tutaj.