Balijskie ognisko domowe
Balijskie ognisko domowe
Pobyt na Bali trzeba koniecznie połączyć z zamieszkaniem przynajmniej przez kilka nocy w tradycyjnym balijskim domu. To właściwie nie jest dom, a cały kompleks budynków, z których każdy pełni określoną funkcje.
Wiele z nich jest obecnie przygotowanych na przyjęcie turystów, oferując wszelkie wygody, takie jak prywatna łazienka, klimatyzacja czy śniadanie serwowane na prywatnym ganku.
Tradycyjnie w balijskich domach kuchnia i łazienka to części wspólne, dzielona z resztą rodziny zamieszkującej w gospodarstwie. Balijczycy na co dzień jedzą w kuchni. Jedynie podczas uroczystości wynoszą posiłki na centralne patio.
Częścią wspólną jest też rodzinna świątynia oraz miejsce rodzinnych spotkań, usytuowane w centralnym miejscu, między prywatnymi budynkami, w których śpią poszczególne rodziny. Balijskie domy to właściwie wielopokoleniowe ‘wioski’, w których mieszkają razem dziadkowie, rodzice, dzieci, czyli bracia ze swoimi rodzinami.
Domy na bali po dziś dzień budowane są zgodnie z hinduistycznymi oraz buddyjskimi wierzeniami, opartymi na harmonii z bóstwami, naturą oraz drugim człowiekiem. Zgodnie z nimi, każdy obiekt i byt we wszechświecie ma swoje wyznaczone miejsce.
Osiem głównych zasad, określających miejsce istnień, zapisanych jest na palmowym liściu w starożytnym manuskrypcie Asta Kosala Kosali. Według nich wszechświat jest podzielony na trzy sfery: buhr (świat podziemny władany przez demony), buwah (świat zamieszkany przez ludzi) i swah (niebo – świat bogów).
Balijczycy wierzą, że taki podział odzwierciedlony jest też w geografii ich wyspy: aktywny wulkan Agung, najwyższe wzniesienie na Bali, należy do bogów, morzem władają demony, natomiast między górą i światem podwodnym żyją ludzie i zwierzęta.
Podobny podział zachowują budując swoje domostwa. Wschód (kangin) jest utożsamiany z życiem, czyli sacrum, dlatego w północnowschodniej części domu budowane są rodzinne świątynie.
Rodzinna świątynia jest najświętszym miejscem posesji. Oddaje się tam część bogom i przodkom. Najważniejsza świątynia (sanggah kemulan) zawsze poświęcona jest hinduskiej trójcy: Brahmie, Vishnu i Shivie. To zwykle konstrukcja w kształcie domu z dachem wzniesionym na filarach, ustawiona na pojedynczej kolumnie. W wierzeniach Brahma jest utożsamiany z męskimi przodkami rodu, Vishnu z żeńskimi.
Kiedy Balijczyk się żeni i sprowadza swoją żonę pod rodzinny dach, buduje swoją świątynie dla nowo powstałej rodziny. Ze względu na ograniczoną powierzchnię są to coraz częściej małe kapliczki, dostawiane przy świątyni głównej.
Codziennie rano Balijczycy przynoszą do świątyni ofiarne koszyczki, Canang Sari, i zapalają kadzidełka. Każda rodzina robi to trzy razy dziennie, więc można obserwować ten rytuał kilkukrotnie każdego dnia.
W części południowozachodniej, kojarzonej z demonami i śmiercią, umieszczane były cmentarze. Od jakiegoś czasu nie pozwala się już trzymać prochów zmarłych na posesjach, więc posiadają je jedynie najstarsze domostwa.
Typowy balijski dom otoczony jest murem. Do wnętrza prowadzą wąskie drzwi, umieszczone wysoko nad ziemią, bardzo często ozdobione figurkami potworów. Te wszystkie cechy mają za zadanie utrudnić złym duchom dostanie się do środka. Obecnie głównych wrót używa się najczęściej jedynie w wyjątkowych okazjach. Na co dzień na posesje wchodzi się wejściem bocznym, omijając strome schody i wąskie drzwi.
Inną symboliką jest utożsamianie tradycyjnego balijskiego obejścia z ciałem człowieka. I tak rodzinna świątynia symbolizuje głowę. Sypialnie i pokoje dla gości to ramiona. Centralnie położone patio to brzuch, miejsce gdzie rodzina celebruje wspólne uroczystości. Kuchnia i łazienka to nogi i stopy, natomiast śmietnik na tyłach kompleksu to odbyt.
Architekci przestrzegają zasad Asta Kosala Kosali i dokonują dokładnych pomiarów, gdzie zaprojektować głowę i resztę ciała domu.
Przed rozpoczęciem budowy domu Balijczycy konsultują się z ekspertami, żeby wybrać najlepszą datę z Balijskiego kalendarza i składają na gruncie dary dla bogów w nadziei, że wspomogą budowę. Poszczególne ściany i budowle muszą być budowane zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Budowę rozpoczyna się zawsze od rodzinnej świątyni.
W rezultacie powstaje niezwykła i przepiękna konstrukcja. Budynki są ozdabiane misternie rzeźbionymi rantami, malowane na piękne kolory.
Między budynkami sadzi się ozdobne krzewy, palmy, ukwiecone drzewa. Dodatkowo dekoruje się ogród kamiennymi figurkami, konstruuje fontanny z nieustannie płynącą wodą, sprzyjającą wyciszeniu i medytacji.
Często można też spotkać bambusowe klatki ze śpiewającymi ptakami. Balijski dom jest zrównoważony i bije od niego niezwykła harmonia i spokój.
Idealne miejsce na relaks i wyciszenie. Idealne miejsce, żeby poczuć balijską magię i zrozumieć, dlaczego Balijczycy są tak niezwykle spokojni, przyjaźni i uśmiechnięci.
My poczuliśmy się magicznie.
Więcej ciekawych informacji o Bali:
Selamat Hari RayaNyepi 2018 Caka 1940 Nowy Rok po balijsku
Stolica balijskiej sztuki: Ubud
Bali. Raj dla oka, zmysłów i ciała
Bali kadzidłami pachnące – Canang Sari
10 niezapomnianych wodnych przeżyć na Bali
Globtroterek
18 kwietnia 2019 at 07:15jak tam pięknie! 🙂
admin
19 kwietnia 2019 at 13:12Bali jest przepiękne. Figurki, rzeźbienia, wszędzie unosi się zapach kadzideł. Niesamowity klimat 🙂